"माणूस"- मराठी कविता | Maanus Marathi Poem - मराठमोळी लेखणी | Marathmoli Lekhani

माणूस | मराठी कविता | Maanus Marathi Poem

माणूस

तलम स्वप्नांच्या गावी हरवतो माणूस,

दुःखाच्या वावटळीत पुन्हा सावरतो माणूस।

आयुष्याच्या वाटा किती गुंतागुंतीच्या,

पावलापावलावर स्वतःला शोधतो माणूस।

संधीचे चांदणे कधी मिळतच नाही,

अंधाराच्याच सावलीत जगतो माणूस।

मनगटाच्या जोरावर रचतो तो इतिहास,

तरीही नशिबालाच दोष देतो माणूस।

क्षणभंगुर आहे हे सारं, कळतही नाही,

संपलेल्या क्षणांमध्येच रमतो माणूस।

प्रत्येक हार अजून एक शिकवण होते,

पण त्याच चुका पुन्हा पुन्हा करतो माणूस।

पण तरीही, या गडबडीत एक गोष्ट खरी,

आशेच्या किरणाने रोज पेटतो माणूस।

कवितेचा आशय

या कवितेत माणसाच्या आयुष्याचे वास्तव आणि त्याच्या अंतर्मुख प्रवृत्तीचे दर्शन घडवले आहे. जीवनातील दु:ख, संघर्ष, स्वप्न, आशा, आणि चुका यांचा तो वेध घेतो. माणूस सतत स्वप्नांच्या मागे धावतो, परंतु दु:ख आणि अडचणींमध्ये हरवतो. आयुष्याच्या गुंतागुंतीच्या वाटांवर तो स्वतःला शोधत राहतो, परंतु त्याच्या चुकांपासून धडा घेतल्याशिवाय पुढे जात नाही.

या कवितेत माणसाच्या मनोवृत्तीचा विरोधाभास दिसतो; तो एकीकडे इतिहास घडवण्याची क्षमता ठेवतो, तर दुसरीकडे नशिबालाच दोष देतो. जीवनाच्या क्षणभंगुरतेची जाणीव असूनही माणूस भूतकाळात रमतो आणि त्याच चुका पुन्हा करतो.

कवितेचा शेवट मात्र सकारात्मक आहे. अनेक अडचणींनंतरही माणूस आपल्या आयुष्याला नवीन सुरुवात करण्याचा प्रयत्न करतो. आशेच्या किरणाने तो पुन्हा उभा राहतो. ही कविता जीवनातील कटु सत्य आणि माणसाच्या लढवय्या प्रवृत्तीचे सुंदर वर्णन करते.

माणूस | मराठी कविता | Maanus Marathi Poem

स्वामित्व आणि कॉपीराइट:
ही कविता Marathmoli Lekhani ब्लॉगच्या मालकीची आहे. यातील मजकूर व कवितेचा कोणत्याही प्रकारे पुन:प्रकाशन, वापर, किंवा प्रतिलिपी करण्यासाठी परवानगी आवश्यक आहे. सर्व हक्क राखीव आहेत.